Tuż przed Długim Weekendem postanowiłem wreszcie pograć w
jakąś grę mobilną na moim smartfonie (z Androidem). Szybko wybrałem grę Kingom Rush, typowego przedstawiciela
gatunku Tower Defence. I muszę przyznać, że jest to całkiem dobra produkcja.
Gra jest darmowa, z opcjonalnymi mikropłatnościami, co jest
dość typowym modelem w przypadku gier mobilnych. Spodobało mi się jednak, że za
prawdziwe pieniądze kupuje się tylko dwie rzeczy: gemy i bohaterów. Przy czym
te pierwsze można także zdobyć za darmo – 100 sztuk za obejrzenie reklamy innej
giry (ta czynność jest powtarzalna, choć są tu pewne ograniczenia – maksymalnie
udało mi się obejrzeć 25 (!) reklam pod rząd zanim gra mi zablokowała tę opcję)
oraz poprzez zabijanie wrogów.
Za gemy kupujemy wspomagacze – dynamit, fiolki zamrażające,
złoto do użycia podczas gry, zwiększoną ilość życia naszej bazy czy bombę
atomową, która zabija wszystkich wrogów na planszy (koszt – 999 gemów).
Jeśli chodzi o bohaterów to są dość kosztowni – od $6 do $21
- i zwykle o wiele lepsi niż trzej darmowi, których dostajemy podczas kampanii.
Nie kupiłem jednak żadnego z nich – całkowicie wystarczyła mi dość wcześnie
zdobyta łuczniczka Alleria (ciekawe co Blizzard na wykorzystanie tego imienia
:P?).
Odnośnie samej rozgrywkę to nie ma tu nic, czego nie
można znaleźć w podobnych produkcjach – kilka ścieżek, po których podążają
wrogowie i poustawiane wzdłuż nich pola, na których budujemy nasze wieżyczki.
Tych są cztery rodzaje – baraki wystawiające żołnierzy na ścieżkę, łucznicy
ostrzeliwujący wrogów, wieże magów spowalniające wrogów oraz artyleria
atakująca wolno, ale mocno. Każda z tych wież ma cztery poziomy (ulepszane
zdobywanym podczas gry złotem), przy czym przy ostatnim mamy wybór między dwoma
różnymi kombinacjami, z różnymi dodatkowymi ulepszeniami.
I tak: żołnierze stają się albo tankującymi paladynami (taki holy-prot ;)) lub szybkimi i zadającymi mnóstwo obrażeń barbarzyńcami, łucznicy
stają się łowcami mogącymi spowalniać i zatruwać wrogów lub muszkieterami
zadającymi duże obrażenia na bliski dystans, mag może albo cofać wrogów
uderzeniami i przenikać ich pancerze lub zamieniać ich w owce (znów WoW się
kłania :)) lub stawiać golemy, natomiast artyleria staje się „Wielką Bertą” lub
generatorem Tesli, jednak w tym przypadku koszt tej pierwszej jest tak wielki,
że bardzo rzadko nią grałem. Generator razi przeskakującym między wrogami
prądem.
Do tego dochodzą jeszcze dwa zaklęcia: deszcz ognia i
przywołanie „milicji”. Zarówno zaklęcia, jak i wieże trzeba ulepszać. Robi się
to za pomocą gwiazdek, zdobywanych za wygrywanie plansz. Ale o tym za chwilę.
Gra ma trzy poziomy trudności oraz dwa tryby: kampanii i
hordy. O ile tego drugiego nie trzeba przedstawiać (choć muszę zaznaczyć, że to
świetny sposób na zdobycie darmowych gemów), tak o pierwszy, trzeba napisać
kilka słów. Na kampanię składają się liczne plansze - główny wątek ma ich 12, a
pobocznych jeszcze nie udało mi się ukończyć, ale po ukończeniu głównych na mojej mapie pojawiło
się ich sześć, przy czym każdy z nich ma jeszcze jedną-dwie kolejne. Mapa jest całkiem
intuicyjna i nie wymaga przesadnej ilości klikania.
Jednocześnie, każda plansza kampanii ma trzy poziomy
trudności, przez co rozgrywka jest bardziej urozmaicona. Za wygranie na
pierwszym poziomie dostaje się max 3 gwiazdki, a drugiego i trzeciego – po
jednej gwiazdce. Dodatkowo, te wyższe mają pewne ograniczenia - brak bohatera
lub brak możliwości korzystania z wieży maga.
Graficznie gra wygląda całkiem przyjemnie, szczególnie tła,
choć i wygląd postaci może się podobać. Trudno mi jednak ocenić muzykę, bo
grałem głównie na wyciszonych głośnikach, ale udało mi się zorientować, że
muzyka trzyma się pseudo-średniowiecznych klimatów.
Ogólnie, choć w kwestii TD jestem laikiem, gra mnie wciągnęła.
Wprawdzie nie nadaje się na podróż MPK (no, chyba, ze ktoś jedzie z jednego
końca miasta na drugi), ale myślę, że nada się na wakacyjne popołudnia czy na
przejazd pociągiem.
Grze wystawiam ocenę 4+/6 głównie ze względu na płatnych
bohaterów (z darmowych tylko wspomniana Alleria się do czegoś nadaje) oraz
zdarzające się problemy techniczne (kilka razy mi się zawiesiła, a raz czy dwa
całkowicie wyłączyła). Nie podobały mi się też "komiksowe" efekty ciosów (widoczne na screenie powyżej). Niby przywodziły na myśl te z Wormsów, ale zdarzało się, w ferworze walki, że się na siebie nakładały. Ale jeśli ktoś lubi takie efekty to tu je znajdzie :).
PS. Wszystkie screeny wykonałem sam :).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz